De bruid is ongeveer 40 jaar en weet niet waar zij geboren is en hoe haar ouders heten. Zij verklaart zich altijd Dina te hebben genoemd en dat het haar bij Koninklijk Besluit van 21 december 1851 nummer 6 vergund is de geslachtsnaam Nenning aan te nemen.
Dina Nenning is op 20 november 1893 in Den Haag overleden:
Haar overlijdensakte vermeldt slechts dat zij weduwe is van Paulus Johannes Daniel Franchimon en dat zij 76 jaar is . Over haar geboorteplaats en haar ouders is niets bekend.
In de Nederlandsche Staatscourant van 20 maart 1850 wordt vermeld, dat Dina een verzoek heeft gericht tot de Koning om de geslachtsnaam Nenning aan te mogen nemen:
En dat verzoek is gehonoreerd, zoals blijkt uit haar huwelijksakte.
Normaal gesproken stopt nu het onderzoek naar de herkomst van Dina Nenning, maar in dit geval niet, dankzij een bericht uit de Nieuwe Rotterdamsche Courant van 2 april 1850:
Hoe de inzender aan deze informatie over Dina Nenning is gekomen, vermeldt de historie niet, maar feit is wel dat het echtpaar van Geen/Kraijschot, dat in het artikel wordt genoemd echt heeft bestaan.
Op 5 augustus 1808 gingen te Amsterdam in ondertrouw: Thomas van Genen uit Velddriel en Barbera Christina Kraaijschot uit Amsterdam:
Thomas van Geenen overleed op 17 mei 1828 te Medemblik:
Zijn weduwe Barbara Christina Kraijschot overleed op 3 april 1849 te Alphen aan den Rijn, als weduwe van Thomas van Geenen:
Vreemd blijft, dat noch in de huwelijksakte, noch in de bijlage iets wordt vermeld over de afkomst van Dina Nenning, terwijl de informatie uit genoemd artikel toch bij haar huwelijk bekend moet zijn geweest.
Intrigerend verhaal.
BeantwoordenVerwijderen