Vóór 1811 was in grote gedeelten van het huidige Nederland een huwelijk rechtsgeldig als het was gesloten voor de schepenen óf voor de dominee. Nederduits-gereformeerden trouwden meestal voor de predikant, dat huwelijk was voor hen dan tevens het kerkelijk huwelijk. Katholieken hadden voor hun burgerlijk huwelijk de keuze tussen schepenen en dominee. Het is lastig om vast te stellen of echtparen die voor de dominee trouwen rooms-katholiek zijn of niet. Probleem is namelijk, dat de dominee in de trouwboeken meestal geen melding maakt van de religie van de echtelieden. De dominee van Ravenstein vermeldt sinds 1723 in zijn trouwboek of het om roomse echtparen gaat (DTB 5 Ravenstein)(rechtsonder de inschrijving staat Roomsgezinden):
Bij niet-roomse paren wordt de religie door hem pas vanaf 1784 vermeld. De dominee van Grave vermeldt sinds juni 1750 consequent in zijn trouwboek (DTB 18 Grave) bij elk echtpaar de religie. Bij het eerste echtpaar waarbij dat gebeurt waren beide echtelieden van de protestantse religie:
De meeste echtparen die bij de Graafse dominee trouwen, zijn rooms. Er zijn echter ook gemengde huwelijken, zoals tussen een gereformeerde bruidegom en een bruid die de Augsburgse confessie aanhangt:
In 1751 trouwt een Lutherse bruidegom met een roomse bruid:
In 1755 trouwt een protestantse bruidegom met een gereformeerde bruid:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten